Hakim Akhtar Tahir berkata agensi penarafan kredit itu hanya diberi kuasa menjadi “penyimpan maklumat kredit” yang boleh diakses pelanggannya.
Beliau memutuskan bahawa tiada peruntukan dalam Akta Agensi Penerbitan Kredit 2010 (CRAA) yang memberikan kuasa kepada CTOS untuk merumuskan skor kredit atau mencipta kriteria atau peratus untuk merumuskan skor kreditnya sendiri.
Beliau berkata CTOS, selain menyediakan maklumat kredit, telah merumuskan skor kredit berdasarkan kriteria seperti sejarah pembayaran, jumlah hutang, tempoh sejarah kredit, campuran kredit, dan kredit baru, setiap satu dengan peratusan yang ditetapkan menentukan status seseorang.
“Peranan utama CTOS adalah mengumpul, merekod, menyimpan, dan menyimpan maklumat yang diterima. Syarikat ini juga diberi kuasa untuk menyebarkan maklumat kepada pelanggannya, termasuk institusi kewangan.
“Dengan merumuskan skor kredit, CTOS telah melangkaui fungsi undang-undangnya,” katanya menurut Berita Harian.
Akhtar menyatakan perkara itu dalam penghakimannya sebelum memerintahkan CTOS membayar RM200,000 sebagai ganti rugi am kepada Suriati Mohd Yusof, yang memiliki sebuah resort di Pulau Perhentian atas penarafan kredit yang tidak tepat.
Ahli perniagaan wanita berusia 43 tahun itu menyaman CTOS atas pelanggaran hak fidusiari sehingga mengakibatkan kerugian reputasi, kerugian peribadi dan juga kerugian perniagaan.
Pada Mei 2019, permohonan pinjaman kereta Suriati ditolak kerana laporan negatif daripada defendan (CTOS).
Selepas siasatan lanjut, beliau mendapati bahawa data yang dikumpul dan disimpan oleh defendan adalah tidak tepat, menyebabkan penarafan negatif palsu untuknya.
Selain daripada maklumat yang tidak tepat, beliau mengatakan defendan memberikan skor kredit rendah menyebabkan kehilangan keyakinan daripada institusi kewangan.
Plaintif mendapati bahawa skor kredit itu berdasarkan kriteria tidak tepat yang tidak dikemaskini.
Namun, CTOS berhujah bahawa semua maklumat yang diberikan adalah dengan persetujuan plaintif dan mana-mana maklumat diberikan oleh defendan adalah tertakluk kepada pengesahan pihak yang memohon laporan.
Mahkamah memutuskan bahawa CRAA telah diwujudkan untuk memberi kuasa kepada agensi kredit seperti defendan untuk menyediakan maklumat kredit yang tepat untuk memudahkan agensi kewangan dalam meluluskan dan menyalurkan bantuan kewangan kepada pemohon.
“Maklumat yang tepat yang diberikan oleh defendan adalah penting dalam membuat keputusan oleh institusi kewangan. Oleh itu, defendan mempunyai tanggungjawab untuk menyediakan maklumat kredit yang tepat bukan sahaja kepada institusi kewangan tetapi juga kepada individu yang berkaitan dengan maklumat tersebut.
“Plaintif telah membawa bukti bahawa defendan telah diberitahu bahawa maklumat terhadapnya tidak tepat. Bukti dalam kes ini menunjukkan bahawa defendan memilih untuk mengabaikan komunikasi dari plaintif dan terus mengendalikan maklumat tersebut,” katanya.
Beliau berkata, sekurang-kurangnya defendan boleh lakukan adalah sama ada menangguhkan maklumat tersebut sementara menunggu pengesahan atau memberitahu pelanggan atau pemohon bahawa pengesahan sedang berlangsung.
“Dengan memilih untuk bersikap acuh tak acuh walaupun selepas diberitahu oleh plaintif, defendan jelas telah melanggar tugas keperluan ke arah plaintif.”
Akhtar berkata, mahkamah telah membataskan ganti rugi yang diberikan bagi kerugian peribadi kerana reputasi plaintif serta hubungannya dengan suaminya telah rosak akibat kecuaian dan pelanggaran tugas fidusiari defendan.
Mahkamah juga memberikan RM50,000 sebagai kos kepada plaintif.