“Singapura dan India telah pun bergerak ke hadapan, sama ada dengan mengharamkan beg plastik atau mencari cara berstruktur untuk beralih daripadanya,” kata Andrew. Bagaimanapun, katanya, Malaysia masih lagi di peringkat kesedaran asas alam sekitar, pendidikan dan penguatkuasaan.
Sejak 1 Julai 2022, India telah melaksanakan larangan ke atas pembuatan dan penjualan 19 beg plastik sekali guna terpilih, satu langkah penting untuk mengurangkan penggunaannya.
Singapura, sebaliknya, memperkenalkan pelaporan pembungkusan mandatori untuk perniagaan dan melaksanakan caj beg pakai buang pada Julai 2023, sebagai sebahagian daripada Pelan Induk Sisa Sifar untuk membendung sisa plastik.
Ogos tahun lepas, Kementerian Kelestarian dan Alam Sekitar republik itu berkata pasar raya telah merekodkan penurunan 70-80% dalam bilangan beg plastik yang digunakan, menunjukkan perubahan dalam tingkah laku pengguna dalam tempoh setahun pelaksanaan pelan induk berkenaan.
“Kami (Malaysia) jauh ketinggalan dalam visi menjadi bandar lebih hijau, untuk kehidupan yang lebih hijau,” kata Andrew.
Kenyataannya susulan larangan beg plastik sekali guna di hutan simpan dan taman negara Malaysia, yang dilaporkan oleh FMT bulan lepas sebagai sebahagian daripada usaha kerajaan untuk mengurangkan sisa plastik menjelang 2025.
Bagaimanapun, katanya, lebih banyak yang perlu dilakukan terutama dalam suasana bandar dan komersial.
Walaupun pelabelan pembungkusan plastik yang lebih jelas sering dilihat sebagai penyelesaian, Andrew berpendapat bahawa ia tidak menangani punca masalah.
“Isu sebenar adalah pergantungan kita kepada plastik sekali guna,” katanya.
Beliau berkata, walaupun pelabelan dan ketelusan yang betul daripada pengeluar adalah langkah penting, ia tetap tidak mencukupi tanpa pengurangan ketara dalam penggunaan plastik, terutama di pasar segar dan di kalangan peniaga jalanan.
“Pasar basah dan gerai jalanan sepatutnya sudah bebas plastik sekarang. Pengharaman sepenuhnya sudah lama tertangguh,” katanya sambil menambah bahawa pengeluar juga mesti dikenakan penalti kerana tidak menggunakan bahan mesra alam.
Setiausaha Kehormat Sahabat Alam Malaysia S Mageswari bersetuju bahawa krisis plastik Malaysia lebih mendalam daripada pelabelan.
Beliau menegaskan hanya plastik jenis 1 (diperbuat daripada poliester), 2 (polietilena berketumpatan tinggi) dan 5 (polipropilena) dikitar semula secara meluas di negara ini, manakala selebihnya sering dibuang kerana pencemaran atau kekurangan infrastruktur kitar semula.
“Kita masih melihat sejumlah besar sisa plastik dibuang,” katanya. “Bukan semua plastik boleh dikitar semula, dan yang boleh (dikitar semula) bergantung kepada reka bentuk dan kemudahan sedia ada,” kata Mageswari.
Walaupun ketiadaan pelabelan kod resin menyukarkan pengasingan untuk kitar semula, Mageswari berkata masalah yang lebih mendesak ialah pengeluaran dan penggunaan plastik secara berlebihan.