Bermula di parkir kereta pada 1959 demi memastikan hoki Malaysia terus hidup telah bertukar menjadi perjalanan epik berasaskan semangat dan dedikasi.

Tanpa pejabat dan sumber mencukupi, Vijayananthan yang menjadi setiausaha sukarela Persekutuan Hoki Malaysia (MHF) ketika itu membuktikan bahawa visi dan kerja keras mampu membawa seseorang ke peringkat dunia.

Sepanjang tempoh antara 1964 hingga 2000, beliau terlibat dalam sembilan kejohanan hoki lelaki di sukan Olimpik serta tiga piala dunia dalam pelbagai kapasiti.

Sebagai setiausaha jawatankuasa penganjur dan pengadil di Piala Dunia 1975, Vijayananthan menyaksikan sejarah dari barisan hadapan.

Beliau memainkan peranan sebagai pengadil, pengarah kejohanan, pegawai teknikal atau pentadbir.

Dikenali sebagai seorang yang berintegriti tinggi Vijayananthan atau lebih mesra dikenali sebagai Viji disifatkan seorang pejuang sukan yang luar biasa.

“Saya tidak pernah dibayar walau satu sen untuk kerja saya dengan MHF, dan isteri serta anak-anak saya turut membantu dalam dunia hoki,” kata Viji dengan penuh emosi ketika ditemui FMT di kediamannya di Taman Kanagapuram.

Bekas kerani Jabatan Pendidikan Selangor itu berhenti seketika, menundukkan kepala sebelum menyambung: “MHF tidak mempunyai wang untuk membeli sebuah mesin taip.”

Beliau mendedahkan bahawa mesin taip Remington digunakannya telah dibayar terlebih dahulu oleh mendiang GS Gill, seorang tokoh peruncitan peralatan sukan terkenal, dan beliau terpaksa membayarnya semula sebanyak RM20 sebulan selama setahun.

Viji sering berhenti seketika ketika menceritakan kisahnya sempena ulang tahun ke-50 Piala Dunia Hoki Lelaki di Kuala Lumpur. Ingatannya masih tajam, tetapi kata-kata sukar untuk diluahkan.

Mungkin kerana usianya kini sudah mencecah 94 tahun.

Atau mungkin kerana sudah lama beliau tidak berkongsi tentang pengaruhnya di belakang tabir serta ketegasannya di padang.

Namun, ia tetap menjadi perbualan utama dalam dunia hoki apabila beliau mengimbas kembali sukan itu, detik-detik yang mencabar dirinya serta keputusan membentuk reputasinya.

Dalam perbualan, beliau sering merujuk kepada bukunya, “Memoirs of Mr Hockey”, yang mendedahkan lebih banyak kisah menyentuh hati dan pandangan mengejutkan tentang dunia hoki.

Penganjuran Piala Dunia 1975

Tugas menganjurkan Piala Dunia Hoki ketiga diberikan kepada Malaysia dalam keadaan tidak dijangka dengan MHF hanya mempunyai masa setahun untuk bersiap sedia.

India sepatutnya menjadi tuan rumah bagi meraikan 100 tahun hoki dan ulang tahun ke-50 persekutuan hoki mereka, namun pada awal 1974, Persekutuan Hoki Antarabangsa (FIH) mengumumkan bahawa kejohanan itu tidak dapat diadakan di Bombay kerana India gagal memenuhi syarat ditetapkan.

FIH kemudiannya menghantar surat tawaran kepada Presiden MHF ketika itu, Abdul Razak Hussein. Setelah mendapatkan pandangan timbalannya, Raja Azlan Shah, serta Menteri Sukan Hamzah Abu Samah, Razak bersetuju dan meluluskan bajet sebanyak RM250,000.

Azlan Shah, yang juga seorang hakim Mahkamah Persekutuan pada ketika itu, mengetuai jawatankuasa penganjur, dan Razak sendiri kerap menghadiri mesyuarat, terutamanya untuk membincangkan keadaan padang kerana Mac adalah musim hujan.

Sebuah sekretariat sementara yang dikendalikan secara sukarela ditubuhkan di Dewan Tunku Abdul Rahman, bersebelahan dengan Hotel Merlin (kini Concorde Kuala Lumpur), di mana pemain ditempatkan.

Sebulan sebelum kejohanan bermula, segala urusan kertas kerja dibuat di rumah Viji. Malah, anak perempuannya yang berusia tujuh tahun, Anushya, turut membantu dengan menampal setem dan sampul surat untuk dihantar ke seluruh dunia.

Viji juga membantu 16 sub-jawatankuasa dalam menjalankan tugas masing-masing, termasuk memastikan Chew Tailor menghasilkan blazer berkualiti tinggi untuk pegawai.

Akhirnya, MHF berjaya menjana keuntungan sebanyak RM400,000 – jumlah yang besar pada waktu itu.

Kos penganjuran meningkat kepada RM700,000, tetapi dana itu berjaya dikumpul melalui sumbangan dan kempen kutipan dana.

Jumlah kutipan tiket sepanjang kejohanan 15 hari itu mencecah RM422,000, dengan harga tiket antara RM1 hingga RM6.

Lembaga Loteri Kebajikan Masyarakat turut meluluskan jualan 500,000 tiket bernilai $1 setiap satu sebagai sebahagian daripada usaha mempromosi kejohanan.

Memakai dua topi – setiausaha dan pengadil Viji menempuh cabaran besar apabila beliau perlu mengimbangi tugas sebagai setiausaha penganjur dan juga pengadil.

Azlan Shah mahu beliau memainkan kedua-dua peranan itu kerana percaya Viji boleh mendapatkan pemahaman mendalam mengenai kejohanan tersebut.

Lagipun, Viji dan rakan sepasukannya menerima tepukan gemuruh selepas perlawanan akhir Piala Dunia 1973 antara Belanda dan India.

Ditanya bagaimana beliau menguruskan peranan yang mencabar itu, Viji menjelaskan bahawa beliau bertuah kerana mempunyai pembantu berkaliber.

Sebagai persediaan, MHF turut menganjurkan perlawanan Piala Tun Razak di Pulau Pinang, Ipoh dan Seremban untuk memberi pengalaman kepada pegawai dalam menguruskan penonton.

Kejuaraan 12 negara itu terbukti berjaya meskipun keadaan cuaca yang tidak menentu memaksa beberapa perlawanan dipindahkan ke lokasi lain.

Viji jadi tajuk utama

Pada minit ke-51 perlawanan akhir Piala Dunia 1975, Viji membuat keputusan yang tidak akan dilupakannya.

Ashok Kumar, anak kepada legenda hoki Dhyan Chand, menjaringkan gol kemenangan untuk India.

Viji meniup wisel – India 2-1. Namun, pasukan Pakistan mendakwa bola tidak melepasi garisan gol, sebaliknya melantun dari tiang.

Keputusan itu mencetuskan kemarahan penyokong Pakistan sehingga Viji memerlukan kawalan polis untuk pulang ke rumah.

Beliau turut ke studio RTM keesokan harinya untuk melihat rakaman ulang tayang, dan mengesahkan keputusannya tepat.

‘Mr Hockey’ Malaysia

Viji, anak kelahiran Sentul, berkhidmat sebagai setiausaha MHF selama 26 tahun dari 1959 hingga 1985 di bawah tiga presiden – Abdul Razak Hussein, Hussein Onn, dan Sultan Azlan Shah.

Beliau pernah diiktiraf sebagai pengadil nombor satu dunia dari 1972 hingga 1976.

Antara kenangan paling bermakna buatnya menerima hadiah wisel Balilla daripada pengadil Perancis, Alain Renaud, di Piala Dunia 1975.

“Saya sangat menghargainya kerana peranan saya dalam perlawanan akhir 1975 sering menjadi bualan, dan kejohanan itu menguatkan tekad saya,” katanya.

Viji juga merupakan satu-satunya warga Asia yang diberi penghormatan sebagai pengarah kejohanan di Sukan Olimpik Los Angeles dan Atlanta.

Meskipun terpaksa melupakan Olimpik 1980 akibat boikot, semangatnya dalam dunia hoki tidak pernah luntur – menjadikannya legenda yang tidak ternilai dalam sejarah sukan Malaysia.