Beliau berkata, kira-kira 13% atau 53,362 keluarga di Pulau Pinang tinggal dalam “kemiskinan relatif”, yang ditakrifkan oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), bermaksud keluarga tanpa pendapatan minimum yang cukup untuk mengekalkan taraf hidup rata-rata dalam masyarakat.
Gooi berkata Pulau Pinang mempunyai tahap kedua tertinggi kemiskinan bandar selepas Kuala Lumpur, disebabkan oleh kos sara hidup dan paras inflasi tinggi.
Wakil rakyat itu berkata, beliau memperoleh kesimpulan tersebut berdasarkan angka-angka Jabatan Perangkaan dan Institut Penyelidikan Khazanah (KRI).
“Purata kos hidup di Pulau Pinang adalah RM4,190 sebulan untuk keluarga, berdasarkan angka 2016. KRI mengatakan lebih satu juta isi rumah di negara ini hidup di bawah garis kemiskinan relatif, dengan pendapatan RM2,291 sebulan.
“Pulau Pinang, selepas Kuala Lumpur, mempunyai golongan miskin di bandar, selain miskin di luar bandar. Orang miskin luar bandar di negeri-negeri seperti Kelantan dan Perlis lebih baik daripada golongan miskin di Pulau Pinang kerana kos hidup mereka rendah,” katanya.
Justeru kata beliau, apa yang lebih mengejutkan ialah satu daripada empat kanak-kanak di sekolah di Pulau Pinang adalah dari kalangan keluarga yang memperoleh RM2,000 dan ke bawah pada 2018.
“Bagaimanakah keluarga, katakan empat orang, boleh hidup dengan RM2,000?” kata beliau.
Gooi berkata data mengenai anak-anak sekolah adalah berdasarkan jawapan dewan negeri yang menunjukkan 26% daripada 235,661 murid hidup dalam keluarga yang memperoleh RM2,000 dan ke bawah pada 2018.
Sehubungan itu beliau berkata, kerajaan negeri harus menaikkan indeks garis kemiskinan ke tahap yang lebih realistik.
Tahap itu adalah pendapatan keluarga kurang daripada RM790 sebulan, dengan kerajaan negeri merancang untuk menandingi piawaian kebangsaan RM980, katanya.
Gooi juga berkata, memandangkan seorang pegawai PBB baru-baru ini menyatakan garis kemiskinan RM980 tidak realistik, Pulau Pinang harus melakukan perkara yang betul dengan realistik.
“Institut Pulau Pinang, badan pemikir telah meneliti keadaan kemiskinan negara. Mungkin mereka boleh mencadangkan angka yang realistik.
“Pulau Pinang sebaiknya mengisytiharkan perang kemiskinan. Dan mulakan dengan anak-anak, terlebih dahulu, kerana mereka perlu mematikan cengkaman miskin,” kata Gooi.
“Kajian UK dan Kanada telah menunjukkan bahawa melabur ke atas kalangan kanak-kanak dari keluarga miskin menghasilkan hasil yang lebih baik daripada membelanjakan golongan miskin dewasa.
“Seorang kanak-kanak yang dilahirkan dalam kemiskinan akan menjadi miskin dewasa jika tidak ada sesuatu dilakukan. ”
Gooi berkata penyelesaian terhadap kemiskinan lebih bermakna daripada perdebatan dan argumentasi politik semasa mengenai isu-isu perkauman dan agama.